Many people seem to think it foolish, even superstitious, to believe that the world could still change for the better. And it is true that in winter it is sometimes so bitingly cold that one is tempted to say, ‘What do I care if there is a summer; its warmth is no help to me now.’ Yes, evil often seems to surpass good. But then, in spite of us, and without our permission, there comes at last an end to the bitter frosts. One morning the wind turns, and there is a thaw. And so I must still have hope.”

mucha gente parece pensar que es tonto, incluso supersticioso, creer que el mundo aún podría cambiar para mejor. y es cierto que en invierno a veces hace un frío tan cortante que uno se siente tentado a decir, 'qué me importa si hay verano; su calor no me ayuda ahora. sí, el mal a menudo parece superar al bien. pero luego, a pesar de nosotros y sin nuestro permiso, llega por fin el fin de las heladas amargas. una mañana el viento cambia, y hay un deshielo. y entonces todavía debo tener esperanza.”

veel mensen lijken het dwaas, zelfs bijgelovig te vinden om te geloven dat de wereld nog steeds ten goede kan veranderen. en het is waar dat het in de winter soms zo bijtend koud is dat je in de verleiding komt te zeggen: 'Wat kan het mij schelen of er een zomer is; zijn warmte helpt me nu niet verder.' ja, het kwaad lijkt vaak het goede te overtreffen. maar dan komt er, ondanks ons en zonder onze toestemming, eindelijk een einde aan de bittere vorst. op een ochtend draait de wind en is er een dooi. en dus moet ik nog hoop hebben.”